Mijn dochters zijn echte poppenmoedertjes. Regelmatig hoor ik dat de pop een vieze luier heeft en dat ze verschoond moet worden, of dat ze honger heeft en de fles wil. Het mooiste gezicht is als ze er mee door de kamer wandelen tegen zich aan en maar "sssst stil maar, je hoeft niet te huilen" zeggen. Zo schattig om te zien.
Dit zijn Lucie en Daisy. De twee poppenkindjes hier in huis. Oma heeft al heel veel kleertjes voor de poppenkindjes gebreid. Opa heeft een mooie kast gemaakt waar de kleertjes allemaal in kunnen liggen en hangen.
Nu zijn de meiden bijna jarig en dan krijgen ze mooie poppenwagens. Daar moeten natuurlijk mooie kleedjes bij.
Met het vroege voorjaar dit jaar heb ik al lekker veel buiten kunnen breien en genieten van de bloemen in tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten